Zaawansowane technologie produkcji roślinnej wymagają stałego dostępu do szczegółowych informacji o warunkach środowiskowo-glebowych i stanie fitosanitarnym upraw, w tym upraw konopnych. Takie dane można pozyskiwać dzięki zastosowaniu metod teledetekcyjnych, oferowanych przez systemy satelitarne czy bezzałogowe jednostki latające (UAV – ang. unmanned aerial vehicle).
W dobie bardzo szybkiego rozwoju techniki i ciągłej miniaturyzacji sprzętu, również tego wykorzystywanego w rolnictwie precyzyjnym, dostrzeżono spory potencjał drzemiący zarówno w satelitach, które dostarczają każdego dnia setki gigabajtów danych i bezzałogowych statkach powietrznych (BSP) o których coraz głośniej w lokalnych mediach jak i na specjalistycznych forach. Rozmiary i możliwości udźwigu bezzałogowców pozwalają na podwieszenie wielu elementów wyposażenia, np. kamer spektralnych, aparatów fotograficznych czy całych podzespołów opryskujących, dzięki którym można aplikować ciecz w terenach niedostępnych, a także na tyle precyzyjnie, aby nie doprowadzić do skażenia środowiska. W chwili obecnej jednostki te są najczęściej wykorzystywane do monitoringu upraw polowych. 
Bezzałogowe statki latające (drony) dostarczają obrazy o bardzo wysokiej rozdzielczości (możliwa jest obserwacja rzędów, a nawet pojedynczych roślin konopnych czy liści) i rejestrują teren nawet spod warstwy chmur w przeciwieństwie do satelitów. Jest jednak jeden problem – na powierzchniach sięgających często nawet kilkaset hektarów i przy nadmiarze danych, wydłuża się czas przetwarzania i analizy wyników. Na dobre opracowanie danych należy czekać kilka dni, a może nawet i tygodni, przez co podjęcie decyzji o zabiegach na polu w oparciu o obrazowanie spektralne, może mieć skutek odwrotny od zamierzonego. Dostrzeżono ten problem i dlatego do bardziej ogólnej interpretacji problemów występujących na naszych polach konopnych, zaczęto wykorzystywać zdjęcia satelitarne (dane optyczne). Są one dostępne nieodpłatnie i dzięki prawidłowej i wnikliwej analizie mogą one posłużyć jako precyzyjne narzędzie. Jednakże w przypadku satelitów istnieje więcej barier dotyczących samego pozyskiwania danych. Dotyczy to przede wszystkim warunków klimatycznych danych regionów a zwłaszcza zachmurzenia (dron może wykonać lot pod warstwą chmur – wysokość lotu 300-400 m n.p.g.) i opadów atmosferycznych które rzutują na prawidłowe odbicie światła w podczerwieni i co za tym idzie prawidłowa interpretacja otrzymanych wyników.
